آیا شروع قرن 15 سال 1400 است؟
در برخی از برنامههای صدا و سیما و حتی بعضی اعلام برگزاری همایشها برای سال آینده، سال 1400 را آغازگر قرن پانزدهم خورشیدی میدانند و این در حالی است که به گفته مدیر انجمن نجوم آماتوری ا
شیراز را شهر شعر و ادبیات ميدانند. اماکن تاریخی استان فارس همواره مورد توجه گردشگران بودهاند، اما این شهر شعر و ادب و تاریخ، جاذبههاي طبیعی زیادی هم دارد و طبیعت آن هم به اندازه تاریخ و فرهنگش ميتواند برای گردشگران جذاب باشد.
از قدیمالایام معروف بوده است که اردیبهشت در شیراز دقیقا انگار تکهاي از «بهشت» را در روی زمین ميبینید. فصل بهار و ماه اردیبهشت برای گردشگرانی که به طبیعت علاقه دارند فرصت بسیار مناسبی برای بازدید از مناظر طبیعی و جاذبههاي طبیعتی شیراز و استان فارس است.
زیباترین آبشار خاورمیانه یکی از جاذبههاي طبیعی این استان آبشار «مارگون» است که به آن لقب زیباترین آبشار خاورمیانه دادهاند. این آبشار در نزدیکی شهر سپیدان که در منطقه مرزی استان فارس و استان کهكیلویه و بویراحمد است، قرار دارد. مارگون در واقع خودش سرچشمه است.
از این نظر نیز مارگون بزرگترین و مرتفعترین آبشار چشمهاي در دنیا است. آبی که از این آبشار ميآید از بدنه دیوارهای صخره و کوه، سرازیر ميشود. مارگون از هزاران چشمه تشکیل شده است که آب از آن ميجوشد. ارتفاع مارگون بیش از 120 متر و عرض آبشار حدود 400 متر است. آب این آبشار در گرمترین فصل سال بسیار خنک و همواره چیزی زیر 10 درجه سانتیگراد است و همین آن را گوارا ميکند.
آبشار مارگون جزو پنج منطقه نمونه گردشگری است. همچنین بر اساس مصوبه شورای حفاظت محیط زیست در سال 78 این آبشار به عنوان منطقه حفاظتشده تعیین شد. نکته جالب دیگر آن است که در مناطق جنگلی نزدیک آن، گونههاي جانوری مختلفی از جمله خرس قهوهای، بز و پازن، خارپشت، کفتار، رودک، شغال، گرگ، روباه معمولی و… دیده ميشود.
البته برای دسترسی به این آبشار باید از ماشین خود پیاده شوید و اندکی پیادهروی کنید. در سالهاي اخیر این مسیر را بهسازی کردهاند، اما صرفا خود آبشار نیست که جذاب است، بلکه سرسبزی مناطق اطراف آن نیز چشمنواز است. باغهاي زیبای سیب در مسیر این آبشار بر زیبایی طبیعی این منطقه افزوده است. همین خصوصیات باعث شده است که در تمامی ایام هفته هزاران شهروند با خودروهاي شخصی یا تورهاي گردشگری به این آبشار سر بزنند.
آبشار مارگون با منطقه اطرافش مجموعهاي است که در نوع خود نه تنها در ایران که در خاورمیانه کم نظیر است، از همین رو این منطقه علاوه بر آنکه پتانسیلهاي زیادی در زمینه گردشگرپذیری داخلی و خارجی دارد، در زمینههاي پژوهش در گونههاي گیاهی و جانوری قابليتهاي فراوانی دارد.
آبشارهای فدامی از این نظر قابل توجه است که در آن به صورت بینظیری چهار نوع آب شور و شیرین و سرد و گرم جاری است. در واقع در یک فاصله 20 متری از آبشار که آب آن شیرین است آب شور جاري است كه در نقطهاي با هم مخلوط ميشوند و در نهایت محصول آن در یک استخر طبیعی زیبا ریخته ميشود که برای هر گردشگری جذاب است.
آبشارهای شور و شیرین فدامی در جنوب غربی شهر داراب و در هشت کیلومتری شمال غربی شهر فدامی قرار دارد که برای رسیدن به آن باید از راه خاکی عبور کرد، البته در چند سال اخیر این راه برای عبور خودروهاي گردشگران بهسازی شده است و گردشگران زیادی از آن استفاده ميکنند.
در گذشتههاي نه چندان دور آبشار شیرین فدامی عرضی در حدود 800 متر داشت و همین مساله عنوان عریضترین آبشار طبیعی ایران به آن ميداد، اما در سالهاي اخیر به علت استفاده بیرویه از آب بالادستی این آبشار برای امور کشاورزی و همچنین خشکسالی عرض آن به حدود 200 متر کاهش پیدا کرده است.
اما در کنار آبشارهاي زیبایی که در استان فارس وجود دارد، دریاچههاي این استان هم جزو جاذبههاي طبیعی بسیار زیبا برای گردشگران و علاقهمندان به اکوتوریسم آبی است. در استان فارس درياچههاي بسیاری وجود دارد. بيشترين تعداد درياچههاي دائمي كشور در استان فارس وجـود دارد. اين درياچهها نقشي مهم در چرخه زيست محيطي و گسترش اکوتوریسم دارد. درياچههاي استان فارس را ميتوان به درياچههاي آب شور و درياچههاي آب شيرين تقسيمبندي کرد.
اين درياچه در نزدیکی کازرون قرار دارد. آب درياچه پريشان شيرين است ولي براي آشاميدن چندان مناسب نيست. این دریاچه یکی از زیباترین و بزرگترین دریاچههای آب شیرین ایران و خاورمیانه است و به نامهاي مور، پریشان و فامور نیز خوانده ميشود. دور تا دور دریاچه پریشان را کوه احاطه کردهاست و همین باعث زیباتر شدن این دریاچه شده است. از طرف دیگر گونههاي آبزیان و ماهیان در این دریاچه زندگی ميکنند که برای ماهیگیری نیز مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
اين درياچه در 27 کيلومتري جنوب شرقي شيراز واقع شده است. آب این درياچه شور و غيرقابل استفاده است. نمیتوان آن را نوشید و برای کشاورزی استفاده کرد، اما از آب اين درياچه، براي تهيه و استخراج نمک طعام استفاده ميشود و مکاني مناسب براي زيست پرندگان و حيوانات وحشي محسوب ميشود. حضور پرندگان و حیوانات مختلف به جاذبه اصلی این دریاچه تبدیل شده است، به صورتی که در این دریاچه که وسعت آن 600 کيلومتر مربع است؛ دهها گونه پرنده و حیوانات مختلف زیست ميکنند.
در سالهاي اخیر به علت خشکسالیهاي پیاپی این دریاچه کم آب شده است. از طرف دیگر با هجوم جلبکهاي قرمز رنگی که معروف به کشندگ هستند حیات این دریاچه در معرض خطر جدی قرار گرفته است. در نتیجه در سال ۱۳۸۵ با تصویب هیات وزیران، دریاچه مهارلو به عنوان یکی از ۷ منطقه نمونه گردشگری ایران برگزیدهشد تا اندکی از خسارتهاي تخریب این منطقه کاسته شود.
درست است که حافظیه یک جاذبه طبیعی نیست اما اگر قصد دیدن یک منظره ناب را دارید حافظیه برای شما واقعا لذت بخش خواهد بود.
حافظیه مجموعه آرامگاهی است که در سمت شمال شهر شیراز و در جنوب دروازه قرآن قرار دارد و در خود مقبره یکی از بزرگ ترین شاعران دنیا را جای داده است. این مجموعه ۲ هکتار مساحت و دو صحن شمالی و جنوبی دارد که تالاری این دو صحن را ازهم جدا کرده است. برای ورود و خروج به داخل این مجموعه می توانید از ۴ دربی که در قسمت های مختلف آن قرار دارد استفاده کنید.
در اصلی در سمت جنوب مجموعه قرار دارد و به غیر از آن دو در در غرب و یک در هم در قسمت شمال شرقی مجموعه قرار دارد.
حدود ۶۵ سال بعد از اینکه حافظ از دنیا رفت حاکم شیراز دستور داد تا بر روی مقبره این شاعر بزرگ عمارتی گنبدی شکل و در جلوی آن هم حوضی بزرگ ساخته شود.
در این مدت این عمارت چندین بار مرمت شد تا اینکه کریم خان زند بارگاهی جدید درست کرد و سنگی مرمرین که دو غزل از اشعار حافظ بر روی آن نوشته شده بود بر روی مقبره قرار داد. کریم خان همچنین تالار زیبایی را درست کرد که چهار ستون سنگی یکپارچه بلند داشت، مقبره حافظ در پشت آن بود و در جلوی آن هم باغی بزرگ و سرسبز وجود داشت.
آن تصویری از حافظیه که در ذهن همه ما وجود دارد در سال ۱۳۱۵ به دستور رضاخان با معماری آندره گدار فرانسوی به شیوه زندیه درست شد. این آرامگاه مکانی فرهنگی به حساب می آید و در آن مراسمی مثل کنسرت، شعرخوانی، کلاس های حافظ شناسی، کلاس ساخت ساز موسیقی سنتی و … برگزار می شود.